Monday, October 27, 2008

both ways


now that you have seen both

tell me which is more beautiful


the sunrise or the sunset?


what was it that you felt when

the tight bud began to bloom


and what was it

when it started to wilt?


what did you feel when finally

the petals fell one by one

when the wind came

when each was blown somewhere else?


so shall it be between

being born

and being called upon

to take the last breath.


you are not dead yet

but somehow

you may anticipate.

ang kaniadto moduaw kanato sa usa ka ting-ulan
samtang nagpahulay ang atong mga kamot sa humog kaayo nga habol
gusto natong matulog apan ang katulogan nanglood kanato
wala nato makigsandurot ang pagduka
og ang atong mga mata nagpunay og dula sa mga tiki
diha sa kisame,
nakita ang mga buslot sa kagahapon
ang mga tungaw og mga agay-ay nga nangahulog
sa kilid sa mga kurtina nga nagpaduyanduyan diha sa hangin sa bintana
ang kagabhion nagpaabot sa pag-abot sa mga bitoon
og bulan, naghinuktok ang kangitngit
og ikaw anaa sud sa imong kalibotan nga itom og puti lamang
karaan, mikupas, dili na gani nimo mabaho ang kahumot
sa mga champaca didtong lugara

kasubo ba, nahulog ang mga lugas sa luha sa imong aping,
miatubang ka sa usa ka kahoy diin ang iyang mga dahon hinayhinay nga
nangahulog sa iyang tiilan
gipunit mo ang usa ka dahon nga bag-o pa lamang nahulog
og imong gidapion sa imong dughan
unsa ba ang bation sa paghulog sa imong kaugalingon sa
dakong giwang sa kagahapon?
wala tingog ang kasing kasing sa dahon
laya na kini, patay na.

ikaw ang ania buhi pa.
karon ikaw mahikatulog na.
buntag na diay?


like a window that you close at night

in the same manner

you open it in the morning

so must be our mind

we know too well

when to close when to open

we know too well

whether we have to close

it forever.

a manipulation of reality


which is real?
the butterfly that dreams
or the dream of
the butterfly

which leaf is true?
the pale one
the green one
or the one that
simply changes
its colors
on some tricks
of the camera

which truth is true?
you say there is
only one,
i will settle
for even something
less than one
for i cannot hold
so much pain
i know where i
stand
and my legs
are dwindling.

Thursday, October 23, 2008

kitanga mga bata kaniadto, sa akong paghinumdum


si Emak, siya ang atong gihimong nanaynanay sa atong balaybalay

ang salog mga palwa sa lubi nga gitapok ni Boboy

ug ang mga bongbong nga mga langkay kinuha ni Gauden

gikan sa kalubihan nilang Intoy


si Dodong ang atong tataytatay

naglung-ag ta sa lata sa Milkmaid ug balas nga gisagulan sa tubig gikan sa suba.

atong tabil sa mga bintana mga ginit

atong atop mga dahon sa kamansi ug gitahi nga dahon sa lubi ug palwa sa saging


kita ang mga anakanak, ako nga inyong gidanggaan ug Bonot

si Carolina si Monica si Gabino


magsige ko ug katawa nga maghinumdum sa atong mga kaagi sa atong pagkabata

nga sa pagtaob sa suba dapit sa udto maglumba kita ug kaligo didto

sakay sa kabaw ni Gorio ug sa gamay nga gakit ni Enggoy


manguha kita ug bayabas sa bongtod, walay mamadlong

apil na ang mga hinog nga mangga

magpadidit kita sa danlog nga mga sagbot

magisigi lang kita ug unot-unot


wala kitay mga relo, gani wala kitay gihunahuna sa paglabay sa panahon

wala usab kitay mga tsinelas kay magtiniil ra man kita sa lapok nga dalan

didto sa mga basakan labay sa sapa salom sa suba


naghubo lang kita nga nangaligo sa sapa

kitang mga lalake nga wala pay mga tuli sagol sa mga babaye nga wala pay tutoy


pagkamalipayon, pagkamalinawon, pagkakontento nato sa atong kinabuhi


lahi na gayod karon. Dili pa ako andam nga mosugid kanimo kon unsa ba ang nahitabo

kanila ug kanako. Dili ko una tandogon ang ilang mga kalag. Gipangita ko pa ang mga nobenahan

ni Lola Pacing. Hinayhinayon ko lang ug sulat.
Kay basin og magsakit na hinoon ang akong dughan.

ayaw dudahi ang pagbayaw palihug


ayaw dudahi ang pagbayaw palihug

gisugid na kini kaniadto pa

sa mga karaan,


nga kon adunay mamatay

dili kini magpabilin

mobalik kini sa iyang gigikanan


ang mabilin mao lamang ang mga tipaka

kutob ra ba diay diha ang imong pangwenta?


ugma moabot na puhon ang alang kanimo

sugata kini sa kalipay sa imong mga kamot


ayaw pagbakho, mas angayan ka gani nga mosayaw

kay nahinumduman ka pa niya


ablihi ang imong kasingkasing ug dawata ang imong kapalaran

sama sa pagdawat sa mga kabukiran sa ulan

sama sa pagdawat sa mga kadagatan sa mga suba didto sa bukana


sama sa pagdawat sa mga kabulakan sa mga alibangbang ug mga buyog

sama sa pagdawat sa mga mangitngit ka kagulangan sa usa ka lusok nga kahayag


dawata una ang kamatayon ug ayaw gayod

dudahi ang imong pagbayaw ang imong pagkabanhaw paingon sa langit.

Friday, October 17, 2008


Pagmata Ug Sayo
(Alang kang Jayson)

Pagmata ug sayo. Pil-a ang habol.
Kanang hapsay sa imong uluhan.
Iyabyab ang mga alugnan aron
Walay abog ug kaspa nga mabilin.

Panamin. Kuhaa ang mga muta.
Panghilam-os. Panghimogmog.
Saboni pag-ayo ang imong aping.
Panarapo. Butangi ug gel ang
Imong buhok aron morag presko.

Isuot ang imong paboritong polo.
Ug karsones. Pasinawa ang imong
Mga sapatos. Isuot usab. Pagmedyas
Ug puti. Lingkod sa imong naandan.

Ingna ang imong sulugoon nga
Dakpon na ang manok bisaya sa
Inyong nataran. Ipaihaw. Pakuhaa
Ug daghang tanglad. Ipadukduk
Ang tulo ka luy-a ug ahos ug sili.

Tinola nga manok ang putahe
Karong adlawa. Init nga sabaw
Ang imong higopon. Ingna ang
Imong mama nga mosimba ka
Ug sayo karong sabadoha.

Pagkahuman, mohapit ka sa
Tindahan mopalit ug chiffon cake.
Ipaputos sa silver paper, Ipatagkos ug golden ribbon.
Palit lang sab ka ug mga colored nga kandila
Kanang motali sa imong edad

Ayaw kagool. Wad-a ang kasakit.
Walay igong rason nga ang tawo
Dili maglipay. Itaktak ang mga
Kahiubos nga morag mga abog
Sa imong sapatos. Ipangluwa
Ang mga plema sa kahigwaos.

Paglipay. Lipaya ang imong
Kaugalingon. Daghan ang nag
Mahal kanimo. Ang imong kagool
Ila usab na kagool. Ayaw pagpalabi
Sa kasakit.Dunay utlanan ang kasakit
Sama ra usab sa kalipay.

Nagpaabot ang imongKapalaran.
Ayaw paglangay pagdool Kaniya.
Didto. Didto sa dapit sa Tumoy
sa imong kabalaka. Nagpaabot
Ang imong hinigugma. Ayaw
Paglangan. Dagan.Hawid kaniya.

Hagki siya. Gaksa. Ayaw ug iyak.
Katawa. Pahiyom. Hagwaa ang imong
Kapalaran. Dugay ka na niyang gihandum.
Maayong pag-abot. Maayong paglakaw.

Maayong adlaw kanimo Higala.
Magtagay kita karon sa imong
Adlaw nga natawhan.

MGA PANGANOD NI NARCISSUS

Sila nga naglutawlutaw sa langit
Mihapit ug hunong sa usa ka tin-aw
Nga lam-aw sa kilid sa dalan
Mitan-aw sa ilang mga dagway

Mga gapas mga kumpol sa
Mga nagkadiayang panagway

Giganahan silag tutok sa ilang
Mga lawas ug panagway.Mihunong.

Ang mga balili nagtindog ug ang
Mga lapokon nga suba nagpatigkong
Naningala sa mga panghitabo sa
Gamay nga sapa nga gitugpahan sa
Mga panganod sa habog nga langit

Ang usa ka isla sa mga sagbot
Nagpaanod paingon didto ug nahadlok
Baya ang mga panganod ni Narcissus
Mipanaw palayo hadlok madakpan

Wala kunoy tag-iya kanila ug dili
Usab sila kamaong mahigugma.

Thursday, October 16, 2008

a moment of peace


when they all left

a single leaf

stays on the carpeted floor

from outside

finding its way inside

my room



face on the floor

veins exposed

my eyes piercing

inside the stomata

the guard cells

open



i close the window

the wind passes by



i sit alone again.

my hand holding another hand

my eye looking to an eye



i close everything now

the leaf is trapped

inside my mind



there is light

it is glowing and the

leaf is burning

a lady in violet hues


a lady in violet hues

thriving on a lonely night

long black hair

violet body

bluish shades

darker

and some black lines

outlining a very tired body

two breasts looking

at the front of my eyes

a palm outstretched

begging

for the light of the

new

morning sun

waiting



always waiting for

the turn of

her new day




rose dreams


a big red rose on a brown vase

two faces with eyes closed

and arms and hands supporting their jaws



they dream about a rose

on their union



it is dark, everywhere is black

it is night, and the rose blooms



waiting for the sun, and light

and waking. For how long?

earthly existence


half naked we are both

behind us the rocks and mountains



i hold your hand taking you

to my direction where we both are going



you give your hand as we tiptoe on the earth

i am the man and you are the woman



and we are mute and we are blind and we are alive.

i put my other hand on my shoulder

you sway your hand and point to the other side unknown to both of us.

on the edge of eternity


seven big leaves beside me

my black curly hair steady



i lay myself on a big plain rock
overlooking a very high cliff

two white herons flying low



touching my shoulders

as i look back

to a white horizon beyond me

somewhere to turn


after all these pains

amidst the pains

and the coming pains



from there and from everywhere

i am at peace

i have somewhere to turn

someone to hold



anywhere.

curiosity


i sit here alone.

a little black bird passes by

fluttering
my gaze follows.

body and soul


my body is the vessel that holds my soul.

my soul is the guest, my body is the host.



my soul feels my feet and hands though my

skin and my mind and my heart. The body



accommodates what the soul desires what

it cannot hold when it was first out there



floating in the air, in space in anywhere.

This soul is not trapped. It is residing here



by its own will and desire. There is no quarrel

between this body and soul. They are friends



and lovers and they know what they want

together in this little world where i live.



i am then at peace. I am held by both of them.

In gladness. In collaboration. In their own time.