ayaw kalisang anang kamingaw

ayaw kalisang anang kamingaw
labi na sa pasko kay dili kana makabuang
dili usab kana makamatay.

gikan na ko diha dili ko manghambog,
wala ko mabuang, wala usab ako mamatay.
buhi ako karon nga makigsandurot kanimo
sabta ako isip anak sa kamingaw,

kanang tingog sa mga tunob nga misulod sa hallway sa usa ka college dormitory
wala nay tawo kay nanguli na ang tanan,
gawas lamang kanako nga nag-experimento nga dili mouli sa pasko
didto sa among balay sa Olingan

ang mga tingog sa akong tunod morag nagsagadsad sa salog nga sementado
usa ka tunob, pito ka echoes ang iyang himoon,
morag tingog anang gi-operahan og goiter nga pagkahagawhaw

sirado ang pulo ka kwarto nga akong gilabyan morang mga catacombs morag nagpuyo ako sa tapad sa usa ka privadong sementerio

pagkagabii ang kangitngit og kahilom dili na nako ma-spelling

ang tingog sa hangin sa gawas sa bintana nga samin
nga misulod sa akong kwarto morag mga babaye nga nanghilak sa pagkamatay sa ilang mga bana sa usa ka enkwentro didto sa bukid.

Ambush. Pito ang patay.

Ngilngig nga mga imahe, apan ako kadto silang gikonprontahi.
akong gimat-an sa pipila ka gabii.
Nakigsulti ako kanilang tanan

ang mga anak nga puya nga nag-iyak sa kagutom.
Og mga byuda nga wala na kahibalo kon unsay buhaton
og asa paingon.

akong gikapkap ang mga kangitngit.
Akong giinom ang kamingaw sa dakong kahilom. Morag san mig pale pilsen beer.
Mora kog mabuang.
Madungog na gani nako ang mga tingog sa dahon nga nangahulog sa mga kahoy nga naglaray sa universidad.
morag mga nagtiyabaw nga mga kalanggaman.
Wala man untay mga pako sa dihang giablihan
nako ang bintana og midungaw ako gikan sa fourth floor sa
cocofed dormitory sa ateneo de davao.

gisulat ko ang akong nakita anang giingon nila nga kamingaw.
kon sanina pa sila, akong gibalibali,
gipangtangtangan og mga butones, gitangtang ang kwelyo
gitastas ang mga tahi, giputlan sa mga kamot

og sama sa mga karsones na lawom kaayog bulsa,
akong gikuot kon duna pa bay mga balas didto,
akong gibalibali, og akong gipanglimpyohan kon unsang buling,
o mga abog nga atua didto sa sulod.

katorse ka adlaw. apil ang pasko og ang bag-ong tuig.
ako lang usa sa akong lawak.
kaon, tulog, ligidligid kon dili katulog
pakli-pakli sa mga libro.

gisi sa mga papel nga nawiriswirisan sa akong mga debuho
kabahin sa mga hunahuna nga nabalikog niadtong kamingaw.
mga balak nga walay ritmo.
mga entries sa journal nga medyo makahadlok
kon mabasa sa among guidance counselor.

ubay ubay ang akong nabasa nga mga balak ni eliot, whitman, plath,
nga atua didto sa norton anthology collection of poems.
ubay-ubay usab ang akong na-draft nga mga mugna

lahi ang hangin sa kamingaw. Sakit kaayo nga modap-ig sa aping.
lahi ang tingog sa kamingaw. karat sa tutonlan.

ang pagkaon dili sayon. dili dawaton sulod sa akong baba ang honey-glazed ham.
Pait kaayo.Ang kape morag makahilo. Makahadlok ang pagkalubog
sa gatas nga morag silver chloride. Morag lubog sa eggwhite,nga hilaw nga pagkaluto.Dili nako makika ang adlaw sa egg yolk.
Ang kan-on morag sands and peebles.Walay lami.

ang akong dila mikulo nga morag gihumol sa chloroform.
tak-om ang tanan
morag gitahi sa aguha ang akong mga ngabil.
akong gihikap kon midugo. walay dugo.

nanimaho kong tawo adtong mga adlawa.
kadto pa ko kabalo kon unsay baho sa tawo. langto.
bahong tae sa baboy ang akong gininhawa.
bisan ako mismo gilood kanako.

ang akong mga kuko wala na maputol. feel nako, agila na ko.
kadtong monkey-eating eagle.
ang akong ngabil nangliki, morag basakan nga giduaw sa hulaw.

usahay maguol ko magtan-aw nga mikurog ang akong mga kumagko.
dili dali sabton ang kamingaw nga tinoyoan.
mugna sa tawo nga gustong mosabot sa kamingaw.

unsa ba kini? makabuang ba? makamatay ba? dili. dili jud noon.

1981 kadto. College pa ko. Gustong mahimong balakero,manunulat, nobelista. gustong mosirko sa kinabuhi. motambling. mokaon og kayo. molatay sa alambre.
wala ako mabuang. wala ako mamatay.

nakat-on ako. nalig-on ako. og wala na ako malisang anang mga wakwak sa kamingaw.
dili sila tinood,
naglupadlupad lang sila sa mga panganod sa akong mga hunahuna.

kay ang tinood mao kini. Lig-od ang tawo. Dili siya bastabasta maparog anang kamingaw og kasakit.

Apan atong mga nabag-ohan og huyang pa kaayo,
ang kamingaw maoy ilang gikahadlokan,
gihimong diyos
og sa mga bulak og pagkaon og panahon ilang gihalaran.

tutuki ang kamingaw. tutuki pag-ayo. wala kana siyay mata og ilong,
kay ang tinood wala kana siya'y nawong
nga ikaatubang sa sama kanimo nga isog kaayo
tungod kay nakasabot ka na sa lakat og timpla
sa imong kinabuhi.

karon ang akong gikahadlokan mao ang kasaba sa akong panahon.
Mao na usab kana ang akong atubangon,
ang bagang nawong sa kasaba,
akong langkaton ang iyang kubal, ako siyang panitan.
tan-awa unya.

a prayer (courtesy of Judge Eustolia Mata (ret)

I WILL NEVER LEAVE YOU

My child, no matter what you do

No matter what happens to you in this life of exile

Regardless of all the difficulties that you encounter

I am always with you because

I will never leave you.

My child, try to live your life with much care and candor

Try to live your life with much discipline and truth

But even if you fail and stumble in your efforts

I will always be there to lift you up because

I will never leave you

My child try to avoid all occasions that may cause evil

When faced with a choice between the broad and easy path in life and the narrow and difficult one

Come to me and I will show you how the seemingly easy path is fraught with danger

I will show you the ultimate rewards of the narrow and difficult path because

I will never leave you

My child try not to stray from the good that should always prevail

You will often be enticed by reasoning and false logic to embrace the apparently easy and convenient way that ultimately leads to evil

Yet I am there, hoping that with your will that is free, you will eventually perceive your perilous journey ahead because

I will never leave you

My child,life is made up of many instances of pain and sorrow,of overwhelming problems that seem insurmountable

Take heart, for all things pass, yet if matters appear too harsh

Remember me and compare your difficulties with what I went through in my Agony

And you will see things in a new light, a different perspective because

I will never leave you

My child, there will indeed be times in your life when you will feel all is lost

That you have been left alone with your problems

But if you go deeper into your apparent isolation, you will see that it is you who have left me because

I will never leave you

My child always come to me with your problems with all your needs

Do not be afraid to ask me for I am rich, very rich and I will always give you what is for your own good

Through the difficulties you may encounter, remember that I will always be there for you because

I will never leave you

My child will you endure these few problems that come to your life?

Carry whatever load comes your way for love of me

I promise you that you will find rest because my Yoke is easy and my burden is light

Through the crosses that come your way, you will only bear a sliver of the timber and I will carry the rest of the heavy cross for you because

I will never leave you

My child will you do something for me in return?

Come to me whenever you can, I am present in all the Tabernacles of the world

In churches in chapels in prayer rooms, there I wait for you in solitude

Waiting hoping for even just a flicker of recognition from you because

I will never leave you

My child love me for I thirst so much for your love

You will be able to love me much when you love me in others the lonely, the sick, the abandoned, the unloved, and above all, the needy

Give to all who need much for it is to me that you give and even if you have nothing to give, you can always give the alms of a smile

You will never find me wanting in reciprocating your love for

I will always love you back a hundredfold, because I love you so much and

I will never leave you

Note: for your meditation from the Little Soul Sisters

After reading, reflect; be still for a few minutes in gratitude to our Lord for inspiring you with his words of wisdom. Let him rest in your heart. Feel the peace with Him on this special moment. Praise Him.

The New Poetry Handbook

by Mark Strand

1 If a man understands a poem,
he shall have troubles.

2 If a man lives with a poem,
he shall die lonely.

3 If a man lives with two poems,
he shall be unfaithful to one.

4 If a man conceives of a poem,
he shall have one less child.

5 If a man conceives of two poems,
he shall have two children less.

6 If a man wears a crown on his head as he writes,
he shall be found out.

7 If a man wears no crown on his head as he writes,
he shall deceive no one but himself.

8 If a man gets angry at a poem,
he shall be scorned by men.

9 If a man continues to be angry at a poem,
he shall be scorned by women.

10 If a man publicly denounces poetry,
his shoes will fill with urine.

11 If a man gives up poetry for power,
he shall have lots of power.

12 If a man brags about his poems,
he shall be loved by fools.

13 If a man brags about his poems and loves fools,
he shall write no more.

14 If a man craves attention because of his poems,
he shall be like a jackass in moonlight.

15 If a man writes a poem and praises the poem of a fellow,
he shall have a beautiful mistress.

16 If a man writes a poem and praises the poem of a fellow overly,
he shall drive his mistress away.

17 If a man claims the poem of another,
his heart shall double in size.

18 If a man lets his poems go naked,
he shall fear death.

19 If a man fears death,
he shall be saved by his poems.

20 If a man does not fear death,
he may or may not be saved by his poems.

21 If a man finishes a poem,
he shall bathe in the blank wake of his passion
and be kissed by white paper.