ayaw kalisang anang kamingaw

ayaw kalisang anang kamingaw
labi na sa pasko kay dili kana makabuang
dili usab kana makamatay.

gikan na ko diha dili ko manghambog,
wala ko mabuang, wala usab ako mamatay.
buhi ako karon nga makigsandurot kanimo
sabta ako isip anak sa kamingaw,

kanang tingog sa mga tunob nga misulod sa hallway sa usa ka college dormitory
wala nay tawo kay nanguli na ang tanan,
gawas lamang kanako nga nag-experimento nga dili mouli sa pasko
didto sa among balay sa Olingan

ang mga tingog sa akong tunod morag nagsagadsad sa salog nga sementado
usa ka tunob, pito ka echoes ang iyang himoon,
morag tingog anang gi-operahan og goiter nga pagkahagawhaw

sirado ang pulo ka kwarto nga akong gilabyan morang mga catacombs morag nagpuyo ako sa tapad sa usa ka privadong sementerio

pagkagabii ang kangitngit og kahilom dili na nako ma-spelling

ang tingog sa hangin sa gawas sa bintana nga samin
nga misulod sa akong kwarto morag mga babaye nga nanghilak sa pagkamatay sa ilang mga bana sa usa ka enkwentro didto sa bukid.

Ambush. Pito ang patay.

Ngilngig nga mga imahe, apan ako kadto silang gikonprontahi.
akong gimat-an sa pipila ka gabii.
Nakigsulti ako kanilang tanan

ang mga anak nga puya nga nag-iyak sa kagutom.
Og mga byuda nga wala na kahibalo kon unsay buhaton
og asa paingon.

akong gikapkap ang mga kangitngit.
Akong giinom ang kamingaw sa dakong kahilom. Morag san mig pale pilsen beer.
Mora kog mabuang.
Madungog na gani nako ang mga tingog sa dahon nga nangahulog sa mga kahoy nga naglaray sa universidad.
morag mga nagtiyabaw nga mga kalanggaman.
Wala man untay mga pako sa dihang giablihan
nako ang bintana og midungaw ako gikan sa fourth floor sa
cocofed dormitory sa ateneo de davao.

gisulat ko ang akong nakita anang giingon nila nga kamingaw.
kon sanina pa sila, akong gibalibali,
gipangtangtangan og mga butones, gitangtang ang kwelyo
gitastas ang mga tahi, giputlan sa mga kamot

og sama sa mga karsones na lawom kaayog bulsa,
akong gikuot kon duna pa bay mga balas didto,
akong gibalibali, og akong gipanglimpyohan kon unsang buling,
o mga abog nga atua didto sa sulod.

katorse ka adlaw. apil ang pasko og ang bag-ong tuig.
ako lang usa sa akong lawak.
kaon, tulog, ligidligid kon dili katulog
pakli-pakli sa mga libro.

gisi sa mga papel nga nawiriswirisan sa akong mga debuho
kabahin sa mga hunahuna nga nabalikog niadtong kamingaw.
mga balak nga walay ritmo.
mga entries sa journal nga medyo makahadlok
kon mabasa sa among guidance counselor.

ubay ubay ang akong nabasa nga mga balak ni eliot, whitman, plath,
nga atua didto sa norton anthology collection of poems.
ubay-ubay usab ang akong na-draft nga mga mugna

lahi ang hangin sa kamingaw. Sakit kaayo nga modap-ig sa aping.
lahi ang tingog sa kamingaw. karat sa tutonlan.

ang pagkaon dili sayon. dili dawaton sulod sa akong baba ang honey-glazed ham.
Pait kaayo.Ang kape morag makahilo. Makahadlok ang pagkalubog
sa gatas nga morag silver chloride. Morag lubog sa eggwhite,nga hilaw nga pagkaluto.Dili nako makika ang adlaw sa egg yolk.
Ang kan-on morag sands and peebles.Walay lami.

ang akong dila mikulo nga morag gihumol sa chloroform.
tak-om ang tanan
morag gitahi sa aguha ang akong mga ngabil.
akong gihikap kon midugo. walay dugo.

nanimaho kong tawo adtong mga adlawa.
kadto pa ko kabalo kon unsay baho sa tawo. langto.
bahong tae sa baboy ang akong gininhawa.
bisan ako mismo gilood kanako.

ang akong mga kuko wala na maputol. feel nako, agila na ko.
kadtong monkey-eating eagle.
ang akong ngabil nangliki, morag basakan nga giduaw sa hulaw.

usahay maguol ko magtan-aw nga mikurog ang akong mga kumagko.
dili dali sabton ang kamingaw nga tinoyoan.
mugna sa tawo nga gustong mosabot sa kamingaw.

unsa ba kini? makabuang ba? makamatay ba? dili. dili jud noon.

1981 kadto. College pa ko. Gustong mahimong balakero,manunulat, nobelista. gustong mosirko sa kinabuhi. motambling. mokaon og kayo. molatay sa alambre.
wala ako mabuang. wala ako mamatay.

nakat-on ako. nalig-on ako. og wala na ako malisang anang mga wakwak sa kamingaw.
dili sila tinood,
naglupadlupad lang sila sa mga panganod sa akong mga hunahuna.

kay ang tinood mao kini. Lig-od ang tawo. Dili siya bastabasta maparog anang kamingaw og kasakit.

Apan atong mga nabag-ohan og huyang pa kaayo,
ang kamingaw maoy ilang gikahadlokan,
gihimong diyos
og sa mga bulak og pagkaon og panahon ilang gihalaran.

tutuki ang kamingaw. tutuki pag-ayo. wala kana siyay mata og ilong,
kay ang tinood wala kana siya'y nawong
nga ikaatubang sa sama kanimo nga isog kaayo
tungod kay nakasabot ka na sa lakat og timpla
sa imong kinabuhi.

karon ang akong gikahadlokan mao ang kasaba sa akong panahon.
Mao na usab kana ang akong atubangon,
ang bagang nawong sa kasaba,
akong langkaton ang iyang kubal, ako siyang panitan.
tan-awa unya.